Ruh Dağılması Ve Parçaları Birleştirme Üzerine Güzellemeler
Durak...(dış mekan, hiç adam) Bekle...bekle...dur! Bekle... Nedir umduğun? Bekle. Beklerken kendine bir şey ekle. Kafiye, şahane. Devam et. Ne olur bozma bu ahengi. Devam et. Hep et...Sandılar değil mi? Yanıldılar değil mi? Hep en güzel sendin değil mi? Mi? Mi...mlendi gerçek. Saklan! San da açıktasın. Açsın. Belgeseli çekilecek kadar muhtaçsın ilgiye. Puantiyelerinden tanıdım seni. Korkaksın, ışığın karşısında. Işığın... Karşısında... Kork-mayacak-sın oysa ki, Kesme işaretlerini yanlış yerlere koymaktan, Ve dahi yaşamaktan. Fonda ne çalıyor canım? Ne diyor bize müzisyen bu gece? Neymiş ruhumuzu bu bataklıktan kurtaracak hece? Başa döndük, hep döneriz. Biz -canım benim- neden hep böyleyiz? Biçimsel ahengi ararken manaya saplandık, Gerçeği rüyaya sardık, pek ucuza haplandık... Yok, yok...Bitmeli gece. Kafiyenin beni terk ettiği yer Tam da burası bence...??? Hop! Kendisi hala burada. Gitmemiş bir yere. Bırak peşimi kaf...