the page

Rüzgarda salınan ağaca epey uzunca bir süre baktığımda, bir kuşun daldan ayrıldığı ana şahit olduğumda, canlandı zihnimde bunu yazmak fikri. Kelimelerin aklımın dalından uçup gittiği ve doğru yanlış bir yerlere konduğu o ilk zamanlardan bugüne bir yolculuk yapayım istedim. Sizi de kattım peşime. Haydi! Yola çıkalım! Ayna karşısında, elimde tarak yazacak halim yoktu elbette. Her çocuk gibi ben de yazı yazmayı öğrenmeyi bekledim. Beklemek fiiliyle yakınlığım ta o zamanlardan gelir. Çocukken, küçük bir torna atölyesinin yan komşusunda, mizah dergileri okuduğumdan mıdır nedir uzun uzun yazmayı hiç sevemedim. Kısa olsun, anlık olsun istedim. Kelimeleri bir an sevdim. O an o da beni severse ne ala derdim. Buydu derdim. Orta sınıfa kadar pek bir şey yok geçmişimde. Sık görülen hastane bahçelerindeki ağaçlar, dallar, kuşlar dışında. Kelimeler konmuştu dala, uçmuyor bekliyordu içimdeki rüzgarı. Çocukken içinde yaprak kıpırdamayanlar bilirler fırtına dediklerinin sonradan geleceğini. Ge...

"Ne yorgun uyandım Gün uyanmamışken daha Sanma bir sana gücendim Ne sen örttün üstümü Ne ölümlü bir başka" Sabah gözümü derin bir umutsuzlukla açmıştım. Dünden kalan baş ağrısını kanepede bırakıp da kalkmak için bir hamle yaptım. Başarısız oldum. Sonra, bir hamle daha...Perde kapalıydı. Her zamanki miskinliğimi attım üstümden. Araladım perdeyi. Saat henüz 05.30'du. The Beatles - Norwegian Wood çalıyordu az mobilyalı evimde. Evimin duvarlarında. Kafamda. Kafamın duvarlarında. O an, bunu yazmak geldi aklıma. Murakami'nin İmkansızın Şarkısı gibi yazayım dedim. Müzikler, bir günlük hikaye. Bir anlık. Sonra, dışarı baktım. Kar yağmıştı epeyce, çevre il ve ilçelerce pek de İzmir sayılmayan yerde. Ortasındaydım. Kafamda bir hara vardı, her yerde atlar. Fil memleketimin hayvanı değildi ve bu konunun dışındaydı. Sugababes - Overload dedi buzdolabının arkasından. Bir sigara yakmış yağan karı izliyordum. Ne güzeldi, beyaz. Şimdilik çok güzeldi. Melodik yağıyordu, çocuklu...